ماندگار باش!

یادمه یه نفر شرح پریشانی اش (شما بخوانید وب گریزی اش) را داستانی کرده بود بنام پرنده بی نوک. هیچوقت هم نفهیمدیم چرا اون پرنده رو بی نوک تو داستان جا داده بود. خلاصه داستان این بود که پرنده بی نوک پس از گرفتن تسهیلات مسکن روی درختی لانه کرده بود. وقتی باد خبردار شد حسابی لانه اش را نواخت یه چیزی مثل شترق(فریناز! نخند!)


بحث شان بالا گرفت و اینکه چرا اینجا لانه ساختی اونم گفت چرا نسازم و از این حرفا و مخلص کلام اینکه پرنده بی نوک متوجه شد این درخت اونقدر بی شاخ و برگه که اون هر روز در معرض وزش باد است و باد لانه های بسیاری را نشانش داد که آنها را خانه خراب کرده بود.

آن پرنده وقتی متوجه قضیه شد کوله اش را بست و به یک درخت پر شاخ و برگ دیگر کوچید.

داستان اون بنده خدا همین جا تمام شد و اون دیگه بقیه داستان را ادامه نداد.


ولی من میخام بقیه ماجرا را براتون تعریف کنم تا بدانید هنوزکه هنوزه کلاغه قصه که قبلا گفتم به خانه نرسیده هنوز هم نرسیده است. اصولا این کلاغ سالهاست که فراریست و به خانه مراجعه نکرده است.


بگذریم! اون پرنده بی نوک وقتی به روی آن درخت پر شاخ و برگ کوچ کرد و لانه نمود خیلی دوام نیاورد و پس از چندی نوک از بال درازتر عاقبت برگشت. (احتمالا تو این مدت نوک مصنوعی کاشته بوده) وقتی ازش پرسیدیم چرا برگشتی؟


گفت: آنجا زیادی خوب بود. اما اینجا ترس از خراب شدن لانه ام به من انگیزه بیشتری برای مبارزه میدهد. آمده ام که بمانم به هر قیمتی که باشد.

طبق آخرین خبرهای رسیده هنوز خانه اش روی همان درخت بی شاخ و برگ است و باد هر از گاهی بشدت او و خانه اش را می نوازد. اینطوری شترق!!! (فریناز! نخند!)


این داستان را واسه اون دسته از دوستان که دائم از خداحافظی از وبلاگستان سخن میگن و حرف رفتن را پیش میکشند تعریف کردم. نمیدونم بکارشون میاد یا نه.

من انشای خوبی ندارم. هر وقت دهنم رو باز میکنم تا دو کلمه حرف بزنم نمیدونم چرا معر (چیزی شبیه شعر) بیرون میزنه. بهر حال اینم زبان دل من برای این دوستان بقچه بدست.

 


گمان کردی اگر رفتی تمام است ؟    اگر ماندی حـــرام انـدر حــــــرام است ؟


نه جان ِ من ! غلط برداشت کردی     چنین باور خیالی خام  ِخــــــام است


نه پنداری اگـــــــــر رفتی از اینــجا     شرایط بهتـــــر و دنیا بــــــه کـام است


خــــــدا حافظ مگو وقتی کـه دانی     پس از هــر بای بایی یک سلام است


زمین گرد است و ما بر روی آنیــم     به هر قــــــدری که رفتی ناتمام است


سخن از هـر تمامی ناتمام است     تمام حــــرف مـــــن در این کلام است


نمی گویم مـــرو ، اما همین بس     که اینجا دوستی بی رنگ و نـام است



ح.ا.1: اصلا فکر نکنید اون آدم پریشون من بودم. ابدا


ح.ا.2: امروز روز جهانی بدون دخانیاته. فقط میتونم بگم: عزیز من! جان من! نکش! چیز خوبی نیست. اگر بود رو جعبه اش یه عکس بهتر میکشیدند. مثلا عکس منو


یه آشنا میگفت داداش بزرگم بدجور سیگار میکشه و گوشش به نصایح ما بدهکار نیست.

یکروز بهش گفتم حالا که ترک نمی کنی لااقل بخاطر سلامتی ات کمی ورزش کن.

میگفت بهم جواب داد: مگه نمی دونی ورزش واسه سیگار مضره !