دلم امروز هوای آن یار مهربان را کرد.
همان که در سایبان مهرش در مخملی نرم لولیده ام و از بوی مستانه اش شوریده ام.
تقدیم به تو که دوستت دارم بیش از همه دوست داشتنیهای دنیا
از عشـــــــــق گفته بودم تکـــــرار در مکرّر آنقـــــــدر پیله کردم تا وصـــــل شــــد میسّر
بر بیستون ِ خواهـــش آنقــــدر تیشه بودم تا از وصــــال شیرین فرهـــــاد شــــــد مظفّر
هر گل که بو کشیدم بر برگ برگ ِ آن گـــل با بــــــوی خـــوش نوشتم اوصــاف آن معطّر
آمد بهار ِ رویــــش تا خاک زنــــــــــده گردد در خـــــاک ِ این دل ِ من عمریست ایـن مقرّر
خورشید گرچه گرم است بر پیکــر زمستان آتشفشان بــه جــان است از یــــار ِ مهر پرور
شب رنگ مرگ دارد، ما را چه بــاک از مرگ در سینــــه ام چراغی است روشن تر از منوّر
در کلبــــــه ی وجودم عشّاق ِ دلپذیریـست بر شیشـه های قلبــــم مــه می شـود مقطّر
در بیشه های سرسبـز آهوی مست دیدم چشمش بسان یارم سرمست و چشم منظر
در پای چشمه گفتم اوصاف چشـــم ِ یــارم دیدم که آب ِ چشمــــــه از شــــرم شد مکدّر
در کــــوه ابروانـش، در دشــــت گیسوانـش هر ســـــو نظـر کنم مــــــن، او را کنـــد مصوّر
ای یار با تو هستم،ای دوست بی تو هیچم کردند این نفس را همـــــــــــــــــــراه تو مقدّر
خـــــوش باد روزگاران، هر روزمان بـهـــــاران باران عشــــــــــــق بر سر تکــــــرار در مکرّر
عید است و عیــدیّ ِ تو (مقبـــول گر بیفتد) این شعر برگ سبزیست از ســـوی این محقّر
درد دل: وقتی نگاه میکنم می بینم سال به سال در ایام نوروز عطش ما به سیر و سفر و گردش بیش از دید و بازدید داره میشه.
گویی دید و بازدیدها تکلیفی است اجباری که به اکراه انجام می دهیم اگر هم شوقی هست گمانم برای گرفتن عیدی باشه.
آدمی
تنها آمده و تنها میرود اما تنها زیستن تلخ است. کاش قدر این لحظات در جمع بدون را
بیشتر بدانیم. 
ح.ا.۱: این رو یه جایی دیدم خیلی خوشم اومد:
عیـد که می آید این دلم قد تُنگ های ماهی ، تَنگ می شود برایت !
ح.ا.2: یه شعر طنز تو ادامه مطلب در مورد هفت سین خانمها گذاشتم. حوصله تان شد بخونید تا کمی بخندین. البته من ننوشتم. از جایی کپی برداشتم.
هفت سین خانمها !!!!
خانمــی با همســــــرش گفــت
اینچنیـــــن :
کای وجــــــودت مــــایه
ی فخـــــر زمیــــــن !
ای که هستـــی همســـری بس
ایــــده آل !
خواهشــــی دارم ..
مکُــــن قال و مقـــــال !
هفــــت سیـــــن تازه ای
خواهــــــم ز تـــــو
غیـــــــر خرج عیـــــد و ...
غیــــر از رختِ نو
"سین" یک ، سیّاره ای
، نامــــش پـــــراید
تا برانـــــــــم
مثـــــــل بـــــرق و مثــــــل باد
"سین" دوم ، سینــــه
ریـــــزی پُر نگیـــــــن
تا پَــــرَد هــــوش از
سر عمّـــــه شهیــــن !
"سین" سوم ، یک
سفـــــر سوی فـــــرنگ
دیـــــــــدن نادیــــــــده
هـــــــای رنـگ رنـگ
"سین" چارم ، ساعتی
شیـــــک و قشنگ
تا که گویـــــم هست
سوغـــات فرنــــــگ
"سین" پنجـم ، سمــــع
دستـــورات مــن !
تا ببالــــــم مـــــن به
خــود ، در انجمــــن !
....
آنگه ، آن بانـــــو ،
کمـــــــی اندیشــــه کرد
رندی و دوز و
کلَـــــــــک را پیشــــــــه کرد !
گفــــــت با ناز و کرشمـــــه
، آن عیـــــال !!
من دو "سین" کم
دارم ، ای نیکـو خصال !
....
گفت شویش : من کنــــــــــون یاری کنم
با عیال خویـــــــــش ، همکـــــاری
کنم !!
"سین" ششم ، سنگ
قبـــری بهر من !
تا ز من عبـــــــرت بگیرد
مـــــــــرد و زن !
"سین" هفتم ، سوره ی
الحمد خوان ...
بعد مرگــــــم ، بَهر
شــــوی بی زبان !!!