باران ببار


غصه می سوزد مرا ، باران ببار!

کوچه می خواند ترا ، باران ببار!

ابرها را دانه دانه جمع کن

بر زمین دامن گشا  باران ببار!

خاک اینجا تشنه ی دلتنگی است

آسمان را کن رها  باران ببار!

باغبان از کوچه باغان رفته است

ابر را جاری نما ، باران ببار!

موج میخواهد بیابان ِ سکوت

با خود ِ دریا بیا ، باران ببار!

تا بیاید آن بهار سبز ِ سبز

تازه تر باید هوا ، باران ببار!

سینه ام آشوب و دل خونابه است

غصه می سوزد مرا ، باران ببار!


ح.ا.۱: دیروز عجب خریدی بود. بقول سینا از قدیم گفتن خرید سه شنبه خوش یمنه

ح.ا.۲: این تو وبلاگ جسارت عشق نوشته شده بود.

        گفتم راه خوشبختی از کدام طرف است؟
        گفت خوشبختی خود راه است

        گفتم فاصله من تا خوشبختی چقدر است؟

        گفت فاصله تو با خودت است