شاخه ی گیلاس


چشم و ابروی تو چون شاخـه ی گیلاس


می کنـــــد وسوسـه ها در دل وسواس


دست ما کوتـــــه و خرمـا به نخیل است


کی شود سهـــــم گـــدا  گوهــر الماس