می گذرد از خیال ، حس پر از خواهشم

تا مگر از چشم او ، جام دگر درکشم

پای دلم مانده در  لای گِل ِ حسرتم

از طرفی سینه ام تا به سرم آتشم

می شکند اشتیاق شیشه ی دلواپسی

خالی ام از تیر عشق، در عوضش آرشم

بوسه زنم بر هوا ، تا ببرد نامه ام

باد سلیمان رسد، شاید از آن مهوشم