بوسه ام ده که مداوای غم است

بوسه هر روز اگر دادی کم است

از لبت سفره گشا ، بوسه بریز !

بوسه مانند ِ غذای شکم است

از یکی تا به دگر بوسه غمیست

از غمش در دل من دود و دم است

مُردم و زنده شدم تا برسم

گرچه تا پای لبت یک قدم است

دل به درویشی ِ تو مفتخرست

بوسه های ِ تو به من از کرم است

چشمهایت بجای خود، بوسه هایت چیز دیگریست نازنین!

امروز شروع دیگریست. یکسال دیگر بر عمر عاشقانه ام گذشت. یادش بخیر!